استنلس استيل فريتي داراي يک ريزساختار فريتي مانند فولاد کربني است ساختار کريستالي آن مکعبي در مرکز مکعب (body-centered cubic) محسوب مي‌شود و حاوي 10/5 تا 27 درصد کروم و مقدار خيلي جزئي نيکل يا بدون نيکل است.بدليل اضافه شدن کروم و باقي ماندن آن در تمام دماهاي کاري استنلس ، اين گريد مانند گريد استنلس استيل آستنيتي با عمليات حرارتي سخت کاري نمي شوند.همچنين اين گريد را نميتوان با کارسرد تقويت کرد. استنلس استيل فريتي مانند فولاد کربي خاصيت مغناطيسي دارد(بگير است).
استنلس استيل فريتي معمولا به 4 دسته اصلي تقسيم بندي مي شوند :
- گروه 1 : 10 تا 14 درصد کروم و عدد معادل به خوردگي (PREN, Pitting resistance Equivalent Number = %Cr + 3.3 %Mo+16 %N) آن در نزديک به 10 است، معمولا در شرايطي که مقدار کمي خوردگي در سطح براي سيستم کاري مشکلي نخواهد داشت مورد استفاده قرار مي گيرد.گريدهاي معمول (EN 1.4003) AISI 403 و AISI 409Cb (EN A/4601) است که کاربرد اصلي آن در لوله‌هاي اگزوز خودرو مي باشد.
- گروه 2 : که حاوي 14 تا 18 درصد کروم و با عدد PREN حدود 16 است. معروف‌ترين گريد آن AISI 430 (EN 1.4017) است. از اين گريد نبايد در جوشکاري ها استفاده کرد، زيرا رشد دانه در منطقه آسيب ديده حرارتي (HAZ) جوش باعث ترد شدن و خوردگي مي شود.
- گروه 3 : به گروه 2 بسيار شباهت دارد، افزودن مقادير کمي Nb, Ti و/يا Zr ، اين مساله خاصيت جوشکاري را افزايش ميدهد دليل آن هم اين است که اين عناصر کمک ميکنند تا کاربيد ته نشين شود با اين عمل از رشد دانه ها و ترد شدن جوش جلوگيري ميکند.
- گروه 4 : گريدهاي اين گروه را مي‌توان «فوق آهني» ناميد که داراي مقادير بيشتري Mo، و/يا Cr مي‌باشد. عدد PREN آن‌ها بالاي 18 است، که آن‌ها را برابر يا بهتر از (EN 1.4301) AISI 304 ميکند. شناخته شده‌ترين گريد اين خانواده AISI 434 و 444 (به ترتيب EN 1.4113 و EN 1.4521) است.
گريدهاي با مقاومت الکتريکي بالا Fri-Cr-Al شامل گروه‌هاي ذکر شده نمي‌شود، زيرا آن‌ها را براي مقاومت در برابر اکسيد شدن در دماي بالا طراحي کرده‌اند.
درباره این سایت